Kuzańczykowe itinerarium: Heidelberg
Heidelberg na dawnej grafice
Na liście studentów uniwersytetu w Heidelbergu, zapisanych pod rokiem 1416 odnajdujemy niejakiego Mikołaja z Trewiru. Jest to pierwsza potwierdzona wzmianka dotycząca edukacji Kuzańczyka. W Heidelbergu Mikołaj spędził rok, studiując sztuki wyzwolone. W 1417 roku był już w Padwie.
Heidelberg
Heidelberg
Alte Universität. Budynek z XVIII wieku
Neue Universität. Budynek z XX wieku. Obecnie biblioteka uniwersytecka
Uniwersytet w Heidelbergu szczyci się opinią najstarszego niemieckiego uniwersytetu. Został założony w 1386 roku przez księcia Ruprechta I.
Ruprecht I Wittelsbach
Marsyliusz z Inghen. Pierwszy rektor
Bulla założycielska papieża Urbana VI wydana 23 października 1385
Jakie książki mógł znaleźć Kuzańczyk w Heidelbergu?
Cyceron, De amicitia, Francja, początek XV wieku
Arystoteles, Organum i Etyka, Francja, koniec XIII wieku
Mikołaj z Liry, Postylla, Italia, XIV wiek
Z Heidelbergiem związana jest również pewna kontrowersja, w której wziął udział Mikołaj z Kuzy. W 1440 roku Kuzańczyk ukończył De docta ignorantia (1440), w którym poruszył problem zasadniczej niepoznawalności Boga. Uświadomienie sobie tego stanu sprawia, że nasza niewiedza staje się oświecona – docta. Rektor Uniwersytetu w Heidelbergu Johann Wenck zarzucił Kuzańczykowi w swoim dziele De ignota litteratura (1442-43) odrzucenie zasady niesprzeczności, grożące herezją z powodu zniesienia różnicy między osobami Trójcy Świętej oraz między Bogiem a stworzeniem. Mikołaj z Kuzy odpowiedział mu w Apologia doctae ignorantiae (1449), gdzie wyjaśniał, że o ile zasada niesprzeczności odnosi się do istot skończonych, o tyle nie ma zastosowania do nieskończonej prostoty Boga.
Johann Wenck, Komentarz do Dionizego Areopagity
