Ukrzyżowanie, wyk. D. Fiedorczuk
Precyzja i drobiazgowość. Dokładne oddanie każdego szczegółu, jednakowe nasycenie barwami postaci i przedmiotów pierwszoplanowych i tych, które są na drugim planie. Błyszczące niczym złote dyski nimby świętych. Wreszcie, uwyraźn... [read more]
Bizantyńskie korzenie stylu nowych polichromii w cerkwi w Michałowie, cerkwi na Grabarce i w klasztorze św. Onufrego w Jabłecznej pozwalają na zaliczenie twórczości Natalii Oniśko-Wasiluk i Macieja Leszczyńskiego do ważnego nurtu sztuki sakralnej w Polsce w XXI wieku. Sztuka tych ikon kształtuje gu... [read more]
Sztuka religijna kręgu Kościoła wschodniego nie jest narracyjną ozdobą świątyni ani dydaktycznym przekazem, upiększającym ściany budynku, w którym gromadzą się wierni, aby słuchać Bożego Słowa i sprawować eucharystię. Ikony, zarówno w formie monumentalnej jako polichromie naścienne, jak i malars... [read more]
Malowanie albo pisanie ikon nie jest tym samym, co tworzenie innych malarskich dzieł. Ikonograf jest szczególnym artystą, który poświęcił się całkowicie ikonom. Nie maluje innych obrazów, nie uczestniczy w wystawach sztuki i nie podpisuje swoich dzieł. Ikonograf jest przekazicielem tradycji Kościoła... [read more]
Spójrzmy na skończoną już Komunię Apostołów w cerkwi klasztoru na Grabarce. Ikonografowie ożywili tu bizantyńską tradycję Kościoła wschodniego na ziemiach polskich, sięgając do średniowiecznej estetyki. Malarstwo jest jasne i przepełnione światłem. Postacie nie rzucają cienia ani nawet nie dotykają ... [read more]
Grabarka i Jabłeczna, historyczne miejsca prawosławnego monastycyzmu w Polsce, otrzymały ostatnio nowy rospis czyli nowe ścienne malarstwo, utrzymane w bizantyńskim stylu. Sztuką religijną znajdującą się dziś w wielu polskich cerkwiach są pamiątki rosyjskiego XIX wiecznego prawosławia, które lubi ik... [read more]
Złoto pokrywa tło ikon, jest na nimbach świętych postaci, również jako asyst na szatach Chrystusa i Bogarodzicy w formie cienkich, złotych promieni. Funkcja dekoracyjna złota jest niewątpliwa. Połyskująca, gładka powierzchnia nadaje obrazom charakter przepychu, splendoru i dostojeństwa. Znaczenie zł... [read more]
Hezychaści to prawosławni mnisi, którzy za pomocą hezychastycznej metody modlitwy chcą osiągnąć hezychię – ciszę. Hezychia to stan odrzucenia wszelkiego poznania: doznawania zmysłowego, dyskursywnego poznania intelektualnego i medytacji opartej na teologii afirmatywnej. Cisza, która jest celem konte... [read more]
Grzegorz Palamas jest bizantyńskim czternastowiecznym teologiem, nieznanym na zachodzie Europy w czasach jemu współczesnych i jest mało znany również i dziś. Natomiast dla Kościoła wschodniego jego nauczanie stanowi filar teologii prawosławnej oraz jest podstawą dla formułowania twierdzeń teologic... [read more]
Palamasa atakują prawie wszyscy, przede wszystkim ci, którzy piszą ze stanowiska racjonalistycznego. W pierwszym rzędzie Barlaam z Kalabrii, ale również wykształcony na greckiej literaturze Akindynos oraz zachodni współcześni teologowie. Jego doktryna, którą zawarł w Triadach i w 150 rozdziałac... [read more]
Grzegorz Palamas, średniowieczny biznatyński teolog i filozof, należy do tych, którzy zgłębiwszy prawie całą dostępną człowiekowi wiedzę, zapytał: co dalej? Czy to już wszystko? Czy więcej już niczego nie można poznać? Czy jesteśmy skazani na zamknięty krąg rzeczy stworzonych, poza który nie możemy ... [read more]
Walka z ikonami naznaczyła VIII i IX wiek dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego. Decyzje cesarza Leona III Izauryjczyka, podtrzymane również przez jego następców doprowadziły do zniszczenia nieomal całej sztuki religijnej, a program ikonograficzny zaproponowany przez ikonoklastów dla świątyń chrześcijańs... [read more]
3
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zamknij
