Izaak z Niniwy, Mowy. Zbiór drugi, wstęp, przekład z języka syryjskiego, opracowanie naukowe i indeksy Marcin Jan Janecki [seria: Pisma Starochrześcijańskich Pisarzy, t. 92], Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2024.
“Ta księga jest pełna życia i mądrości” napisał kopista najstarszego zachowanego rękopisu drugiej części Mów Izaaka z Kataru, biskupa Niniwy. Ten syryjskojęzyczny ojciec pustyni, żyjący na przełomie VII i VIII wieku po Chrystusie, dzięki latom spędzonym w samotności pustyni, ascezie i gorliwej modlitwie zdobył głębokie doświadczenie duchowe. Dzielił się nim ze swoimi uczniami podczas konferencji, które przerywały czasami długie tygodnie milczenia mezopotamskich eremitów. Zawarł je następnie na kartach swych pism dla pożytku potomnych. Zbiór drugi zawiera cenne pouczenia na temat postępu na drodze praktyk ascetycznych, modlitwy i poznania prawdziwych zamiarów Boga wobec stworzenia. Izaak jest piewcą miłosierdzia i ojcowskiej miłości Stwórcy wobec swoich dzieci. W radykalnych słowach ukazuje, że to miłość ma pierwsze i ostatnie słowo w Bożym planie dla człowieka. Jest ona niezmienna, a wszystko inne jest jej podporządkowane.
Tom zawiera wprowadzenie oraz pierwszy polski przekład mów 4-42 z drugiego zbioru pism Niniwity odkrytego w 1983 r. w Oksfordzie i wydanego krytycznie przez S. Brocka w Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium. Trzy pierwsze mowy nie zostały przetłumaczone, gdyż nie znalazły się w wydaniu Brocka, a teksty syryjski mowy II, 3 – na którą składają się cztery Rozdziały o poznaniu – nie został jeszcze opublikowany.