Kartograf i mapa
Do Mikołaja z Kuzy należała jedna z najstarszych map Europy Środkowej, na której między dużymi miastami zaznaczono także małe miasto Kuzę (Kues), miejsce urodzenia Mikołaja.
W jednym ze swoich ostatnich pism Kuzańczyk przedstawia obraz kartografa tworzącego mapę. Kartograf siedzi w mieście, przez którego pięć bram przybywają do niego gońcy z wiadomościami z całego świata. Stara się, żeby wszystkie bramy były otwarte i uważnie słucha każdej nowej wiadomości, aby stworzyć sobie jak najdokładniejsze wyobrażenie o świecie. Wreszcie kiedy uzyska kompletną wizję świata, chcę ją utrwalić i rysuje mapę. Potem odprawia gońców, zamyka bramy i zwraca się ku Stwórcy, który wprawdzie nie jest żadną z rzeczy, o których mówili gońcy, ale jest ich Sprawcą i Przyczyną.
Owym kartografem jest intelekt, a gońcami zmysły. Dzięki ich współpracy człowiek może poznać nie tylko świat, ale i Jego Stwórcę. W pewnym momencie kartograf zauważa, że jego relacja do mapy przypomina relację Stwórcy do świata. Dlatego „na podstawie stosunku mapy do prawdziwego świata dostrzega w sobie samym, jako kartografie, Stwórcę świata, rozważając prawdę w obrazie i to, co oznaczane, w znaku” (Compendium 23,8-10).
Ten blog ma być zatem taką MAPĄ KUZAŃCZYKA – obrazem jego świata. Będziemy tu przyjmować posłańców z wielu miast Europy, które odwiedził kardynał z Kuzy. Będziemy odbierać wiadomości o znajomych mu ludziach, o przeczytanych przez niego książkach, o podejmowanych przez niego problemach. Czasami zamkniemy bramy i będziemy kontemplować naszą mapę i pisma Kuzańczyka, zastanawiając się nad oświeconą niewiedzą i zbieżnością przeciwieństw. A wszystko po to, żeby szukać znaków Stwórcy (signi Creatoris). Nie tylko w świecie sprzed sześciu wieków.
Blog powstał w związku z projektem „Kuzańczykowy świat alegorii. Analiza systemu filozoficznego Mikołaja z Kuzy na podstawie Kazań” finansowanym ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2013/11/N/HS1/04797.